Hipoterapia

Hipoterapia to forma terapii, w której terapeutą jest koń, a człowiek – hipoterapeuta to tylko „kierowca” w procesie terapii. Z własnego doświadczenia wiem, że proces hipoterapii to nie tylko czas, kiedy pacjent znajduje się na grzbiecie konia, ale również czas kiedy pacjent przebywa w otoczeniu koni, słucha ich rżenia, głaszcze je, czyści, karmi przysmaczkami , obserwuje zachowania, czuje ich zapach i słucha opowieści terapeuty o życiu i obyczajach końskich. Podczas terapii ważna jest rozmowa z pacjentem. To pacjenci zadają pytania na temat codziennego życia koni i z zainteresowaniem słuchają moich opowieści o życiu tych wspaniałych zwierząt. Ważnym elementem jest nawiązanie więzi z koniem zarówno ze strony pacjenta jak i terapeuty.

Dla kogo hipoterapia

Właściwie można powiedzieć, że dla każdego, kto lubi konie i nie ma na nie alergii. Najważniejsza jest forma hipoterapii dobrana do potrzeb i możliwości pacjenta indywidualnie. Są bowiem takie schorzenia, które wykluczają jazdę na koniu, ale w tym wypadku można zastosować formę pracy terapeutycznej „z dołu” - kontakt z koniem. Zdarza się, że taką formą terapii zaczynam pracę z pacjentami, tak odbywają się pierwsze zajęcia z osobami, które mają lęk przed wsiadaniem na konia. Po takim wstępie do pracy na koniu nie zdarzyło mi się, aby pacjent nie zasiadł na końskim grzbiecie.
Hipoterapia ma swoje zastosowanie zarówno wśród osób niepełnosprawnych (z orzeczeniem o niepełnosprawności) jak i tych, którzy są w pełni sprawne. Jest to forma fizjoterapii i psychoterapii. Działa również relaksacyjnie dla tych, którzy prowadzą intensywny i stresujący tryb życia. Dotyczy to zarówno dzieci, młodzieży i dorosłych.